Ik zeg het steeds vaker tegen mezelf. Focussen. Concentreren. Ik maak fouten, veel fouten sinds Tas er niet meer is. Moeheid, verdriet spelen me parten.
Mails nagelezen en toch verstuurd met een verkeerde datum. De kinderen hebben zwemmen ik weet het, en toch moet ik aan de schoolpoort constateren dat ik geen zwemzak meeheb. Sleutel? Geen idee waar die is, maar niet in mijn zak. Dan maar weer bij de buurvrouw aankloppen. Dagelijks word ik ermee geconfronteerd.
Soms wordt het gevaarlijk, ik was een namiddag weg (wel 4u) en merkte ’s avonds dat het strijkijzer nog aanstond. En vandaag … vandaag ben ik echt verschoten. Tuur ging naar het toilet en riep helemaal onder de indruk: “Mama, er is hier iets!” Toen ik ging kijken wist ik het … dat geurkaarsje dat ik daar zet, stond al sinds gisterenavond te branden. Te lang dus. De muren zwart, de WC onder een laag roet. Het kaarsje uit. Gelukkig er is niets ergs aan de hand, ik heb gewoon heel wat poetswerk voor de boeg.
Tijdens het kuisen merk ik dat ik bang ben. Bang van wat had gekund … Bang van wat een tekort aan concentratie kan teweeg brengen. Tas … jij was ook niet gefocust, moet ergens je concentratie verloren zijn terwijl je op de moto op de weg …
Angst, bang zijn, en ja dus misschien ook terecht. Louise zei het me vorige week nog. “Mama, als je met de auto naar je werk rijd ga je dan niet naast je kijken. Want dat is gevaarlijk. Je kan dan dood zijn. ”
Ik weet niet hoe ik die concentratie terug moet krijgen. Ik ben van nature chaotischer en het is zeker niet de eerste keer dat ik ergens even schuil omdat ik mezelf heb buitengesloten. Maar toen was er nog een vangnet. Tas zou het strijkijzer uitgetrokken hebben, het kaarsje uitgeblazen en de wasmachine nog snel leeggemaakt. En hij kwam altijd thuis … met een sleutel.
Maar nu kan hij dat niet meer … omdat hij even niet gefocust was. Omdat hij even zijn concentratie kwijt was.
Dus, focus Nele! Concentratie!
En vanavond … vroeg naar bed.
Nele – geschreven 8 maanden en 16 dagen na die verschrikkelijke 8ste september 2015
overspoeld worden 
Ho Nele, zoveel mensen lijden aan concentratieverlies, te druk, moeheid, piekeren en ook veel chronische zieken hebben er last van, een groot memo-bord hangen in je huis op een plaats waar je veel voorbij komt met een foto van Tas bovenaan zodat je er zeker naar kijkt en dan in grote letters opschrijven per dag : zwemzak, turnzak, sleutels enz, en als je iets aansteekt dat gedooft moet worden of veilig gesteld ook vermelden. Zie het als Tas die je toespreekt wat je niet mag vergeten en je zo helpt en Tuur kan ook al lezen, wellicht kijkt hij al eens mee.Sorry dat ik al eens meedenk, ik probeer ergens te helpen. Groetjes.Brigitte
LikeLike