Tas,

vroeger, een boeketje en een koffiekoek/
vroeger, nog eens draaien in bed en smeken om een kus van de zoon/
vroeger, zeggen ‘vraag het vandaag maar aan papa’ en de dochter een knuffel geven/
vroeger, samen zijn een hele dag/

vandaag, missen bij een zelf gemaakte koffie/
vandaag, nog steeds smeken om een kus van de zoon/
vandaag, genieten van de knuffel van de dochter/
vandaag, zijn, zonder jou/

maar,
met een schone broer die voor het eten zorgt/
met een zus tetteren over niets en over alles/
met de job van moederzijn vandaag op een laag pitje/
denken dat jij me dat zou gunnen/

maar,
met een nieuw geboren kleintje dat piept achter de hoek/
met meter mogen zijn en snuffelen aan ‘een dagje oud’/
met genieten van ons kindjes die zijn naam proeven op hun lippen, nu al vertrouwd/
denken dat jij het een beetje zot zou vinden … drie kinderen op een rij/

maar,
met de zon zijn stralen vandaag volop/
met berichtjes van veel vrienden dicht maar ook ver weg/
en daar bovenop een titel voor jouw blauw en zwart/
denken dat jij deze dag zo slecht nog niet zou vinden/

Nele – geschreven 8 maanden na die verschrikkelijke 8ste september 2015